Είναι μία αλήθεια παγκοσμίως αναγνωρισμένη, ότι η Monopoly, κατοχυρωμένη με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στις 31 Δεκεμβρίου 1935 από τον Charles B. Darrow, δεν είναι ένα απλό επιτραπέζιο, αλλά ένας ολόκληρος κόσμος.
Για όσους δε γνωρίζουν, η Monopoly είναι ένα παιχνίδι στρατηγικής και οικονομίας, στο οποίο οι παίκτες αγοράζουν ακίνητα και εισπράττουν ενοίκιο όταν οι αντίπαλοι “προσγειώνονται” στα οικόπεδα τους. Ωστόσο, πέρα από την επιφάνεια βρίσκεται μια βαθύτερη αφήγηση προερχόμενη από τους δρόμους του Ατλάντικ Σίτι, αντανακλώντας μια ανησυχητική πλευρά της φυλετικής και κοινωνικοοικονομικής πραγματικότητας.
Οι δρόμοι του Ατλάντικ Σίτι: Μια αντανάκλαση της ανισότητας
Η Monopoly του Darrow, που διαδραματίζεται στο Atlantic City, αντικατοπτρίζει τη γεωγραφία της πόλης, αλλά υπογραμμίζει επίσης ακούσια τις βαθιές φυλετικές και κοινωνικοοικονομικές ανισότητές της.
Τα φθηνότερα ακίνητα, η Βαλτική και η Μεσόγειος, συσχετίζονται με ιστορικά εθνοτικές γειτονιές, ενώ οι ακριβότερες ζώνες, όπως το Park Place και το Boardwalk, αντιπροσωπεύουν εύπορους, κυρίως λευκούς κατοίκους. Έτσι, η ίδια η δομή του παιχνιδιού εκθέτει ακούσια τις πραγματικές ανισότητες του περιβάλλοντός του.
Η ξεχασμένη προέλευση της Monopoly: Το παιχνίδι του ιδιοκτήτη
Οι ρίζες της Monopoly εντοπίζονται σε ένα άλλο παιχνίδι που ονομάζεται «The Landlord’s Game», κατοχυρωμένο με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από τη Lizzie Magie το 1904.
Σε αντίθεση με την Monopoly, το παιχνίδι της Magie ήταν ένα εκπαιδευτικό εργαλείο που ασκούσε κριτική στους ιδιοκτήτες και παρουσίαζε πώς τα ενοίκια και οι φόροι διαιωνίζουν τις ανισορροπίες πλούτου. Η έκδοση του Darrow, αν και παρόμοια στη λογική, μετέτρεψε το παιχνίδι σε ένα κυνήγι γης και ανισότητας.
Το κινηματογραφικό σύμπαν της Monopoly
Η Monopoly έχει δημιουργήσει διάφορες εκδόσεις, από κλασικές που αντιπροσωπεύουν διαφορετικές πόλεις έως προσαρμογές βασισμένες σε σειρές και ταινίες, όπως το Game of Thrones. Ωστόσο, δεν έτυχαν θετικής αποδοχής όλες οι ειδικές εκδόσεις.
Πιο συγκεκριμένα, η κυκλοφορία του Ms. Monopoly το 2019, με την προσπάθειά του να αντιμετωπίσει τις κοινωνικές ανισότητες δίνοντας στις γυναίκες παίκτριες χρηματικά πλεονεκτήματα, δέχτηκε κριτική για την συγκαταβατική προσέγγισή του και την αποτυχία του να αναγνωρίσει τις φεμινιστικές ρίζες του παιχνιδιού.
Μια πολιτιστική εικόνα
Η Monopoly έχει χρησιμοποιηθεί με εκπληκτικούς τρόπους, από κιτ διαφυγής του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, έως εκπαιδευτικά περιβάλλοντα που διερευνούν κοινωνικοοικονομικά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Το παιχνίδι, ειρωνικά, επικρίνει τα ίδια τα ζητήματα που υπερασπίζεται μέσα στα όρια του.
Συμπερασματικά, συνεχίζει να κατέχει μια μοναδική θέση στη σύγχρονη κοινωνία, υπενθυμίζοντάς μας ότι ακόμη και στον κόσμο των επιτραπέζιων παιχνιδιών, υπάρχουν περισσότερα από όσα φαίνονται!
Πηγή: www.atlasobscura.com
